Podróż po meandrach gnieźnieńskiej fotografii

W piątkowe, późne popołudnie zainteresowani mogli posłuchać wyjątkowo ciekawej, a przy tym barwnej historii działalności gnieźnieńskich fotografów z okresu drugiej połowy XX wieku.

Wielu ich było, ale tylko część trwale i zapisała się swoją działalnością w historii lokalnego środowiska fotografów. Praca zawodowa? Owszem, ale także coś więcej. Tak można podsumować spotkanie z Władysławem Nielipińskim, które odbyło się w czytelni Biblioteki Publicznej Miasta Gniezna 19 maja.

Jeśli chodzi o popularyzację gnieźnieńskiej (i nie tylko zresztą) fotografii, to jest to człowiek-instytucja,. W swoim dorobku ma nie tylko spory własny wkład twórczy, kreowanie wydarzeń kulturalnych, ale także utrwalanie jej historii. Właśnie to zostało zaakcentowane w długim, ale bogatym w informacje wstępie prowadzącego spotkanie Krzysztofa Szymoniaka. 

Każdy, kto żyjąc na terenie Gniezna związał się kiedyś w jakikolwiek sposób z fotografią lub poznał osoby z lokalnego środowiska, na pewno kojarzy niejedno nazwisko. Czas jednak biegnie nieubłaganie, a wraz z przemijaniem pokoleń, powstają nierzadko puste karty dziejów, które nie zostały w żaden sposób zapisane. Wiele lat temu zaczął temu przeciwdziałać właśnie Władysław Nielipiński, który w 2013 roku wydał wyjątkowe opracowanie „Fotografia gnieźnieńska w II połowie XX wieku„. To po części do tego kompendium wiedzy o tej dziedzinie sztuki w lokalnym wydaniu nawiązywał gość spotkania, prezentując poszczególnych twórców działających na terenie miasta na przestrzeni tych kilku dekad. Było to o tyle łatwe, że wiele z tych osób znał osobiście, ale pojawiały się i takie persony, które były zagadkami – znikały gdzieś na przestrzeni lat, a wraz z nimi ich twórczość, która również zasługiwałaby na uznanie. 

O kim była mowa? To postacie Stanisława Kubackiego, Kazimierza Koniecznego, Alfreda Szłapczyńskiego, Antoniego Jeśmontowicza, Macieja Frankowskiego, Janusza Chlasty, Jerzego Andrzejewskiego, Mirosława Skrzypkowskiego, Zdzisława Stoltmana, Henryka Maćkowiaka, Aleksandra Matczyńskiego, Jerzego Sieczkowskiego, Mariusza Stachowiaka i Anny Farman. Te postacie, ich zdjęcia, pewna doza oceny twórczości fotograficznej, znalazły swoje ujście podczas piątkowego spotkania.

Jedna z tych osób wybijała się szczególnie i w tym roku będzie jeszcze mocniej zaprezentowana gnieźnianom – to Janusz Chlasta. Nieżyjący od prawie 10 lat fotoreporter lokalnej prasy, na trwałe zapisał się w pamięci mieszkańców, jako osoba, która nie rozstawała się z aparatem, a do tego potrafiła wejść wszędzie tam, gdzie można było znaleźć dobry kadr. To jego zbiór około 70 tysięcy zdjęć w formie negatywów, został zebrany, zeskanowany i przejrzany przez Władysława Nielipińskiego. Za kilka miesięcy znajdzie to swoje ujście w formie inicjatywy „Z garażu Janusza Chlasty”, na którą składać się będą liczne wystawy i wydanie albumu ze zdjęciami Gniezna sprzed kilkudziesięciu lat. Gwarantować można, że będzie to prawdziwie wyjątkowe wydarzenie i to dla wszystkich mieszkańców – nawet takich, którzy na fotografowaniu się nie znają. 

fot. Sebastian Uciński