Upamiętnili Polaków pomordowanych na Wołyniu

We wtorkowy wieczór, w 80. rocznicę tzw. krwawej niedzieli, mieszkańcy Gniezna oddali hołd Polakom pomordowanym przez ukraińskich nacjonalistów w latach 40. XX wieku.

Od kilku lat 11 lipca obchodzony jest w Polsce jako Narodowy Dzień Pamięci Ofiar Ludobójstwa dokonanego przez ukraińskich nacjonalistów na obywatelach II Rzeczypospolitej Polskiej. Przypada on w rocznicę największej kumulacji rzezi polskiej ludności na Wołyniu, która przeszła do historii jako tzw. krwawa niedziela. W nocy z 10 na 11 lipca w 1943 roku oraz w ciągu dnia, nacjonaliści spod znaku UPA zaatakowali w sumie 99 miejscowości, dokonując rzezi Polaków. Ludobójcza akcja była tym bardziej ułatwiona, że wiele osób uczestniczyło w mszach świętych, dlatego niektóre akcje zostały wymierzone w kościoły, gdzie dokonano masowych mordów.

Z tej okazji Gnieźnieński Komitet Pamięci zorganizował obchody upamiętniające ofiary tej zbrodni. Rozpoczęły się one od Mszy świętej, sprawowanej w kościele pw. św. Trójcy, gdzie modlono się w intencji ofiar, a przy okazji także o pokój na Ukrainie i pojednanie oparte przede wszystkim na prawdzie historycznej.

Tuż po nabożeństwie uczestnicy udali się przed tablicę upamiętniającą ofiary rzezi na Wołyniu, która znajduje się na przykościelnym murze. Tam też do obecnych przemówił Robert Gaweł, Wielkopolski Kurator Oświaty i historyk, dla którego tragedia tamtych lat jest także częścią rodzinnej historii. 

– W tym „polskim holokauście” ginie ponad 100 tys. Polaków. To nie jest tylko sam Wołyń. To są ogromne tereny Małopolski Wschodniej. W akcjach odwetowych giną także Ukraińcy, ale ta dysproporcja jest ogromna. Ci z Polaków, którzy przeżyli, zostali zmuszeni do ucieczki, a pozostali nieliczni. Zginęli także sprawiedliwi Ukraińcy, którzy bronili Polaków, albo ci, którzy byli w rodzinach mieszanych i po prostu nie dokonywali zbrodni na swoim mężu czy żonie –mówił, przypominając, jaki był obraz pamięci o tych wydarzeniach na przestrzeni dekad – w PRL-u oraz później w III Rzeczypospolitej: – W imię dobrych stosunków z sąsiadem też nie eskalowano tego tematu, mimo wołania środowisk kresowych. W Katyniu ginęli przedstawiciele elity, a na Wołyniu to chłopi. Także to jest też pewien obraz tego, jak ważne jest myślenie o wspólnocie, a nie dzielenie tej wspólnoty – dodał.

Po przemówieniu przybyłe delegacje złożyły kwiaty i znicze pod tablicą, przed którą znajduje się także pochowana urna z ziemią z Wołynia. Uroczystość zakończyło odśpiewanie „Roty”.