„Kogóż nie przejmuje smutkiem widok ludzi, pozbawionych wiary i mimo usilnej gonitwy za szczęściem nieszczęśliwych. Głód pali ich dusze, a nie znają lub znać nie chcą chleba prawdy i karmią się trucizną fałszu. Usychają z pragnienia, a nie spieszą do źródła wody żywej i żyją, nie wiedząc, na co umierają, żałując, że żyli.”