Korzystajmy z czasu

Każdy z nas powinien spojrzeć na ten nowy rok jak na czystą kartę. Bóg będzie właśnie na niej pisał dzień po dniu, to co postanowił w swych boskich wyrokach. Każdy z nas z bezgraniczną ufnością na początku tej karty niech napisze: Domine, fac de me sicut vis, Panie, uczyń ze mną jak Ci się podoba. U dołu zaś podpiszmy nasze Amen, tak niech się stanie. Niech to będzie nasze tak, pod wszystkimi łaskami i trudami, jakie nam Bóg zgotował, które każdego dnia będziemy w tym roku poznawać.

„A przeto póki czas mamy, czyńmy dobrze” (Gal 6, 10). Podczas trzech lat swego życia publicznego Pan Jezus oddawał się szczególnie apostolstwu zewnętrznemu. Jednak Jego działalność nie przerywała nigdy ścisłego zjednoczenia z Ojcem, wręcz wypływała z niego. Apostolska praca Jezusa całkowicie przepełniona duchem ofiary osiągnęła szczyt w najwyższej ofierze Krzyża. Podobnie i nasza działalność apostolska musi zapuścić korzenie w urodzajnej glebie ofiary, by móc przynieść owoce. Dlatego wielokrotnie z powodu zmęczenia, czy też ciągłej styczności z osobami o różnych zapatrywaniach, skłonnościach, dążnościach lub z racji niepowodzeń, krytyk i drwin, winniśmy wychodzić naprzeciw tego wszystkiego ze wspaniałomyślnym sercem.

Aby wzrastać w apostolstwie, do którego Bóg powołuje każdego z nas, winniśmy oderwać nasze zmysły i władze duszy od wszelkich zajęć zewnętrznych, od rzeczy marnych i zbytecznych. Nie dopuszczać, aby wdzierał się w nas gwar i próżne wiadomości o rzeczach ziemskich. Uciszyć musimy pamięć, wyobraźnię, uczucia, wspomnienia, myśli i niepotrzebne przewidywania. Prośmy o czystość intencji, przez którą apostoł każdego dnia umiera miłości własnej, próżności, pragnieniu pochwał od drugich i upodobania w powodzeniu. Jednak nasza natura skłania się zawsze do tego, co łatwiejsze i mniej uciążliwe, szybko popadamy w niedbalstwo i niechęć. Jesteśmy często słabi i znużeni, zobojętniali, skłonni do ucieczki przed wysiłkiem, do unikania lub umniejszania ofiary. Dlatego rozważając ubiegły rok, wielu z nas zapłacze nad sobą przyznając jak mało poświęciliśmy Bogu czasu, jak źle skorzystaliśmy z danego nam czasu.

Nowy rok, nowe życie. Rok, który się zaczyna, ma znaczenie jedynie o tyle, o ile łaska będzie się w nas pomnażała z dnia na dzień, aby życie z tym Dzieciątkiem Jezus, któremu dopiero co oddaliśmy cześć, rozwijało się w duszach naszych. Cechą naszego życia jest ciągły ruch, ciągły bieg czasu bez nawrotu. Obyśmy pamiętali o tym, że czas przemija i nie wraca więcej, o tym, że Bóg wyznaczył każdemu z nas określoną ilość czasu, by spełnić Boże zamiary nad naszą duszą.

W niedzielę 7. stycznia 2024r. o godz.16.00 przy pomniku Opatrzności Bożej modlić się będziemy różańcem za rodziny z Gniezna i z Polski, o moralne i duchowe nawrócenie się oraz by było jak najwięcej katolickich rodzin.