W wieku 85 lat w Warszawie zmarł rodowity gnieźnianin i działacz na polu kulturalnym oraz były wiceminister kultury Jacek Weiss.
Urodził się 15 sierpnia 1938 roku w Gnieźnie i był synem Józefa i Ireny Weissów, którzy od 1935 do 1952 roku (z przerwą w okresie okupacji) przy ul. Chrobrego 38 prowadzili księgarnię, odebraną im potem przez władze komunistyczne.
Jacek Weiss ukończył gnieźnieńską Szkołę Muzyczną, następnie kontynuował naukę w Krakowie i ukończył Akademię Muzyczną w Warszawie w klasie fortepianu. Tuż po tym został nauczycielem akademickim w tej placówce, a jego działalność artystyczna była zauważana podczas różnych konkursów pianistycznych. Jego pasją była twórczość Fryderyka Chopina, w której się specjalizował, a czego zwieńczeniem była publikacja pt. „Polskie ścieżki Chopina. Praktyczny przewodnik turysty”. Po powstaniu „Solidarności” został działaczem związkowym, prowadząc jej struktury na akademii. Angażował się szczególnie w program dotyczący kultury, stając się szefem Komisji ds. Kultury Narodowej. Z jej rekomendacji w latach 1997 – 2000 sprawował funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Podczas jego pracy podlegało mu m.in. szkolnictwo artystyczne.
Mimo swojej działalności w Warszawie, nie zapominał o Gnieźnie. To dzięki jego staraniom, kiedy pełnił funkcję wiceministra kultury, Zespół Państwowych Szkół Muzycznych uzyskała w 1999 roku możliwość nauki na poziomie II stopnia. W 2015 roku na budynku, w którym mieściła się księgarnia Weissów, umieszczona została tablica pamiątkowa, w której to uroczystości odsłonięcia brał udział również Jacek Weiss. W 2016 roku został on uhonorowany przez Zarząd Powiatu Gnieźnieńskiego Nagrodą Kapituły Orła Białego.
Jacek Weiss zmarł 3 kwietnia 2024 roku w Warszawie – jego pogrzeb odbędzie się w stolicy we wtorek 16 kwietnia br. na Cmentarzu Bródnowskim.
W związku z dbałością o poziom komentarzy prowadzona jest ich moderacja. Wpisy mogące naruszać czyjeś dobra osobiste lub podstawowe zasady netykiety (np. pisanie WIELKIMI LITERAMI), nie będą publikowane. Wszelkie uwagi do redakcji należy kierować w formie mailowej. Zapraszamy do kulturalnej dyskusji.
Był moim starszym kolegą w Szkole Muzycznej. Nasi rodzice żyli w serdecznej przyjaźni, mieszkaliśmy blisko siebie. Ilekroć odwiedzałam dom państwa Weissów, Jacek zawsze siedział przy pianinie i ćwiczył, a ja podziwiałam jego miłość do fortepianu.