Autor: Dobra Dusza

„Kogóż nie przejmuje smutkiem widok ludzi, pozbawionych wiary i mimo usilnej gonitwy za szczęściem nieszczęśliwych. Głód pali ich dusze, a nie znają lub znać nie chcą chleba prawdy i karmią się trucizną fałszu. Usychają z pragnienia, a nie spieszą do źródła wody żywej i żyją, nie wiedząc, na co umierają, żałując, że żyli.”

„Pójdźcie do mnie wszyscy, którzy pracujecie i jesteście obciążeni, a ja was wspomogę. Dziecię ukochane Serca mojego, przyjdź na moją Ofiarę, a jeżeli jesteś słabym, Ja cię uleczę; przyodzieję cię szatą cnót świętych: wprowadzę cię do komórki miłości mojej”.